Driegonaal

Uit de inhoud:

Rudolf Steiner: "Alleen wanneer het geestesleven zichzelf op basis van zijn eigen grondslagen kan organiseren, kan het zich vrij ontplooien, tot de werkelijke geest komen en daardoor de frase te boven komen. Er is maar één geneesmiddel tegen de wereldwijde zegetocht van de frase en dat is: de verzelfstandiging van het geestesleven. Zoals de vruchten van het veld door een sprinkhanenplaag verloren gaan, zo gaat het geestesleven ten onder wanneer het afhankelijk is van andere factoren dan uitsluitend van zichzelf."

John Hogervorst: … Dat wat gisteren nog gewoon was, zal morgen bijzonder zijn. - Jammer dat we meestal pas achteraf waarderen wat we hadden.

Jammer ook, dat het geen bewuste keuze is om afstand doen van een onhoudbare levensstijl. Dat zou de mogelijkheid openen om met bewustzijn tot een andere levensstijl te komen. Op zoek te gaan naar een levensstijl die in overeenstemming is met de draagkracht van de aarde en die meer verbonden zou kunnen zijn met de vraag naar de diepere zin van het bestaan, naar wat er in het leven nou echt toe doet. We zouden dan ontdekken wat we eigenlijk ook al lang weten: wanneer ieder zijn beste beentje voorzet, zullen we samen ver kunnen komen.

Dat laatste staat echter op gespannen voet met ons economisch systeem. Dat systeem berust op het najagen van eigenbelang en saboteert alles dat 'samen' opgebouwd kan worden. En daarnaast is het gebaseerd op groei tot in het oneindige. Er is niemand die het bewust zó formuleert, maar feitelijk handelt men alsof de economie het probleem van zijn eigen onhoudbaarheid zal oplossen zodra dat economisch rendabel is. Dat zal gebeuren, of geprobeerd worden, met behulp van inzet van allerlei nieuwe technologie én met 'gesleutel' aan mens en samenleving.

Het wordt daarom van cruciaal belang: komen we tot een helder beeld van wat een zinvol en menswaardig bestaan is en gaan we daar naar handelen?

Dave Hardy: Ons bedrijf is niet van ons. En het kapitaal dat we hebben is ook niet van ons, maar van de gemeenschap, dat is fascinerend! Het gaat helemaal in tegen het huidige narratief, dat ik iets kan bezitten. Ik vind dat ook in mijzelf interessant.

Als ik doorvoel, dus niet doordenk, wat het betekent, dan kom ik tot de conclusie dat het enige wat ik mee mag nemen mijn trui is, zelfs die is eigenlijk van De Tuinen. Ik bouw iets op dat waarde heeft op allerlei niveaus: financieel, emotioneel, noem maar op, en morgen kan ik het aan een ander overdragen. Zeggen: 'Nu mag jij er weer mee verder, en ik mag dan niks meenemen'. In de tussentijd haal ik eruit wat ik nodig heb, dat is waar Sleipnir mij scherp op houdt en uitdaagt.
Het spannende zit er voor mij in dat dit maatschappelijk gezien niet gangbaar is. BD landbouw is niet gangbaar en het Sleipnirgedachtengoed is dat ook niet. Onderdeel van dat systeem zijn, dat is spannend voor mij.

Tegelijkertijd past het heel goed bij deze plek. Ik heb het niet gekocht en ik hoef het ook niet te hebben, dus dat is prima. Eigenlijk is het heel prettig, stel je voor: nog meer bezit, daar moet je dan weer van alles mee.